UMCG: 225 jaar jong

Dit jaar is het 225 jaar geleden dat het ‘Nosocomium Academicum’ werd gesticht. Een klein ziekenhuisje met 8 bedden dat introk in het Groene Weeshuis in de stad Groningen. De tijdreis die dat kleine hospitaal in de binnenstad van Groningen sinds het najaar van 1797 heeft gemaakt, is bijna onvoorstelbaar.
In het jubileumjaar 2022-2023 besteden we aandacht aan de geschiedenis van het UMCG en hoe onze rol in de afgelopen 225 jaar is ontwikkeld. We vertellen verhalen van patiënten en medewerkers en vele anderen die betrokken zijn bij het UMCG. En we kijken vooruit: hoe ontwikkelen we verder en hoe gaan we gezamenlijk de uitdagingen aan die voor ons liggen?

Jullie UMCG verhalen

Afgelopen jaar waren we op zoek naar jullie UMCG-verhalen. Deze hebben jullie in groten getale met ons gedeeld. Bijvoorbeeld over die ene dokter of verpleegkundige die iets bijzonders voor je deed. Die ene onderzoeker die iets onvergetelijks meemaakte. Of die docent van wie je zijn of haar wijze les nooit zult vergeten. Alle verhalen persoonlijk, mooi, ontroerend of grappig. Van een aantal ingestuurde UMCG-verhalen hebben we een serie gemaakt. Bekijk deze hieronder.

Getrouwd in het UMCG

De trouwjurk hing klaar, het feest was geregeld, de gasten uitgenodigd, en toch ging de bruiloft van Nathalie en Hendrik Pieter niet door. Nathalie werd opgenomen in het UMCG, omdat haar zwangerschap niet goed verliep…
Lees het verhaal


225 jaar jong werken de ruim 13.000 medewerkers vandaag de dag samen aan zorg, onderzoek, opleiding en onderwijs met als gemeenschappelijke doelstelling: bouwen aan de toekomst van gezondheid. En dat waren ruim twee eeuwen terug precies ook de drijfveren van Evert Jan Thomassen à Thuessink toen hij op 23-jarige leeftijd de bewuste keuze voor de geneeskunde maakte. Zorg, onderzoek en onderwijs.

Het UMCG mag dan in die ruim twee eeuwen onherkenbaar veranderd zijn, de drie pijlers zorg, onderzoek en onderwijs zijn onwrikbaar dezelfde als toen in 1797. En dat willen we in dit jubileumjaar op passende, feestelijke wijze vieren!
  • In het Groene Weeshuis in het voormalige Jacobijnerklooster aan de Oude Ebbingestraat in Groningen, vond hoogleraar Evert Jan Thomassen à Thuessink in 1797 een geschikte plek om een klein, academisch hospitaal te stichten. Wie was die professor met die oer-Hollandse voor- en deftige achternaam nu precies? En wat dreef hem?

    Evert Jan Thomassen à Thuessink is op 6 augustus 1762 geboren in Zwolle als zoon van de burgemeester. Al snel bleek dat hij hoogbegaafd was. Op 12-jarige leeftijd ging hij naar de universiteit, waar hij wijsbegeerte en geneeskunde ging studeren. Acht jaar later werd hij doctor in de wijsbegeerte; hij was nog net geen 20 jaar. De inkt op zijn bul was nauwelijks droog, of hij werd benoemd tot buitengewoon hoogleraar in de filosofie te Franeker, waar in die tijd ook een universiteit was. Maar Evert Jan Thomassen à Thuessink had andere plannen.

    In 1783 vertrok hij naar Leiden om verder te studeren. Daar promoveerde hij op zijn 23e tot doctor in de geneeskunde. Nieuwsgierig en onderzoekend als hij was, maakte hij voor die tijd verre studiereizen naar Parijs, Londen en Edinburgh. Hij leerde van de beroemde medici die daar in grote hospitalen werkten. Een paar jaar later reisde hij met een reistas vol nieuwe, medische kennis en ervaring terug naar Nederland. In zijn geboortestad Zwolle en later in Den Haag werd hij huisarts. Dankzij zijn schat aan opgedane medische kennis groeide zijn reputatie en zo kreeg hij in beide plaatsen drukbezochte praktijken.

    Thomassen à Thuessink behandelde patiënten, maar bleef nieuwsgierig naar onderzoeken en nieuwe ontwikkelingen. Om die reden aanvaardde hij in 1794 het hoogleraarschap aan de Universiteit van Groningen en met steun van stad en provincie stichtte hij drie jaar later het ‘Nosocomium Academium'. Zijn publicaties over infectieziekten als roodvonk, mazelen, gele koorts, cholera, kinderpokken en de ‘Groninger ziekte’ (die in 1826 tien procent van de Groninger bevolking het leven kostte) oogstten ook ver buiten onze landsgrenzen veel lof. In zijn nieuwe functie als Professor Medica Clinicea kon Evert Jan Thomassen à Thuessink zijn gedroomde combinatie realiseren; zorgen voor patiënten, onderzoek doen naar nieuwe behandelwijzen en onderwijs aan studenten geven. 
  • Evert Jan Thomassen à Thuessink zou waarschijnlijk zo trots als een pauw zijn als hij kon zien dat het Universitair Medisch Centrum Groningen inmiddels een van de grootste medische centra in Nederland is en de grootste werkgever van Noord-Nederland. We werken met zo’n 13.000 medewerkers van het UMCG samen aan zorg, onderzoek, opleiding en onderwijs met als gemeenschappelijke doelstelling: grenzen verleggen voor een duurzame toekomst van gezondheid. Het hospitaal, dat ooit begon met acht bedden, is nu een gerenommeerd universitair medisch centrum voor de patiënten en inwoners van Noord-Nederland en daarbuiten. In de afgelopen 225 jaar zijn we misschien wel geworden zoals Evert Jan Thomassen à Thuessink hoopte: een nieuwsgierige organisatie die onderzoekt, opleidt, kennis deelt en mensen de behandeling en zorg biedt die ze nodig hebben.
  • De wereld om ons heen verandert. We worden steeds ouder en het aantal chronisch zieken stijgt. Tegelijk is er medisch steeds meer mogelijk. De vraag naar zorg zal de komende jaren blijven groeien. En dat terwijl de zorg al jaren piept en kraakt. De betaalbaarheid staat onder druk en het is moeilijk om voldoende nieuwe collega’s te vinden.

    In dat woelige, snel veranderende landschap bieden we complexe, academische ziekenhuiszorg en zoeken we naar oplossingen voor ingewikkelde zorg- en gezondheidsvraagstukken. Onderzoekend, innoverend en in samenwerking met anderen. Door het iedere dag beter te doen, verleggen we voortdurend de grenzen van diagnostiek en behandelingen. En bouwen we samen een gezondheidslandschap dat klaar is voor de toekomst.

    Preventie is belangrijk voor zo’n duurzaam gezondheidslandschap. Daarom zetten we steeds sterker in op het voorkomen van ziekte. We willen dat mensen gezonde jaren kunnen toevoegen aan hun leven. Dat is onze maatschappelijke taak die lef van ons vraagt. Dat betekent dat we gelijktijdig werken aan tal van uitdagingen. Onderzoek zal nog meer aansluiten op de maatschappelijke uitdagingen van vandaag en morgen. Ons onderwijs- en opleidingsprogramma leidt professionals op voor deze nieuwe toekomst.

    Evert Jan Thomassen à Thuessink is als grondlegger van het UMCG een belangrijke inspiratiebron. Hij koos na zijn eerste promotie niet onmiddellijk voor een gespreid bedje als hoogleraar filosofie, maar begon in feite helemaal opnieuw met zijn studie. Zijn hart lag namelijk bij de geneeskunde, bij medisch onderzoek en bij het opleiden van jonge mensen. UMCG: 225 jaar jong!