Met een inspanningstest kunnen we verschillende dingen onderzoeken: uithoudingsvermogen, hoe de longen zuurstof opnemen en hoe het hart reageert op inspanning.
Bij een inspanningstest gaat u lopen of fietsen. Of fietsen met uw armen op een armergometor. Zo gaan bijvoorbeeld uw ademhaling en hartslag omhoog. Wat we met een inspanningstest onderzoeken, hangt af van uw klachten en bij welke afdeling u de test doet:
Bij een inspanningtest bij het Hartcentrum onderzoeken we hoe het hart werkt bij inspanning en of iemand door inspanning hartklachten of hartritmestoornissen krijgt. Ook kunnen we informatie krijgen over zuurstofgebrek in de hartspier.
Bij een inspanningstest bij het Centrum voor Revalidatie meten we het uithoudingsvermogen en onderzoeken we hoe het hart, spieren en de longen (samen)werken.
Hier onderzoeken we de (samen)werking van de longen, het hart en de spieren op een uitgebreide manier tijdens een inspanningstest. Bijvoorbeeld om te beoordelen of iemand gezond genoeg is voor een operatie. Vaak nemen we ook wat bloed af tijdens de test.
Soms is er een verband tussen een allergie en inspanning. Dat kunnen we ook met een inspanningstest onderzoeken. Er is dan ook een allergoloog aanwezig bij de test. Als er tijdens de test een allergische reactie komt, kunnen we dit direct behandelen.
Een inspanningstest heeft verschillende namen. Zoals een ergometrie of VO2max-test. Er zitten verschillen tussen deze inspanningstesten:
Als u zich thuis moet voorbereiden op de inspanningstest, krijgt u hier informatie over. Als u voor het onderzoek moet stoppen met bepaalde medicijnen, bespreekt de arts dit met u.
Draag lekker zittende kleding, zoals sportkleren. Of neem deze mee. U kunt zich voor de test omkleden in een kleedkamer.
Bel ons als u in de 7 dagen voor het onderzoek koorts heeft of heeft gehad. Het onderzoek kan dan mogelijk niet doorgaan.
In de afspraakbrief of op mijnUMCG staat waar u moet zijn voor dit onderzoek. Dat kan de polikliniek Hart en Vaten zijn, het Longfunctiecentrum van de polikliniek Long- en systeemziekte of het Centraal Inspanningslab in het Centrum voor Revalidatie (UMCG Beatrixoord).
Voor de inspanningstest doet u uw bovenkleding uit. Voor en tijdens de test maken we namelijk een hartfilmpje (ECG). Daarvoor krijgt u plakkers op uw borst. Dit zijn elektrodes waarmee we het hartritme in de gaten kunnen houden. U krijgt ook een bloeddrukband om de arm, zodat we de bloeddruk kunnen meten.
Bij sommige inspanningstesten krijgt u een ademhalingsmasker op of een mondstuk in uw mond. Dit masker zit met een slang vast aan een meetsysteem. Zo meten we de ademhaling, zuurstofopname en koolzuurafgifte. Dit heet een VO2max-test. Voor de inspanningstest doen we soms ook een flow-volume meting. We meten hoeveel lucht u kunt in- en uitademen, en hoe hard.
Dan begint de inspanningstest. U begint met lopen of fietsen. Dit wordt steeds een beetje zwaarder, bijvoorbeeld doordat de weerstand op de fiets of de helling op de loopband omhoog gaat. Tijdens het lopen of fietsen houden we uw hartritme in de gaten en meten uw bloeddruk een paar keer. U probeert het lopen of fietsen zo lang mogelijk vol te houden. Als het niet meer gaat of als u klachten krijgt, mag u stoppen. Dan loopt of fietst u rustig uit.
Tijdens of na de test kan het zijn dat u wat vermoeide benen hebt en misschien heeft u de volgende dag lichte spierpijn.
Hoe lang de inspanningstest duurt, verschilt. Dit hangt ervan af wat we precies meten. De test duurt meestal tussen de 25 minuten en 1 uur.
U kunt na het onderzoek weer naar huis. U kunt uzelf opfrissen als u wilt. U krijgt van ons een washandje en een handdoek.
Uw behandelend arts of huisarts belt u voor de uitslag of vertelt u die tijdens een afspraak na het onderzoek.
Heeft u nog vragen? Bel naar de afdeling waar u de inspanningstest heeft. Het telefoonnummer staat in uw afspraakbrief of in mijnUMCG.