“In RELOCARE wordt onderzocht hoe bewoners een verhuizing binnen het verpleeghuis ervaren. Tijdens zo’n verhuizing zijn ouderen vaak afhankelijk van de hulp van mensen om hen heen: dierbaren die zij voldoende vertrouwen. Maar wat doet zo’n interne verhuizing met hen? Wat is de impact op naasten? Om deze vragen te kunnen beantwoorden heb ik tijdens mijn stage verschillende interviews geanalyseerd met naasten van bewoners. Die interviews waren eerder al gehouden door mijn stagebegeleider, promovendus Miranda Schreuder, en haar collega-onderzoeker Mara Brouwers.”
“Uit de analyse van de interviews bleek al snel dat de ervaringen erg verschillend waren. Een verhuizing binnen het verpleeghuis kan bij familieleden gevoelens en emoties oproepen zoals angst, ontevredenheid, verdriet en blijdschap. Deze ontstaan onder andere doordat naasten zich inleven in de bewoner. Bovendien kennen zij het levensverhaal, de persoonlijkheid, voorkeuren en behoeftes van de bewoner. Ze willen zich hiervoor inzetten en ervoor zorgen dat deze voorkeuren en behoeftes gerespecteerd worden. Ook ervaren naasten drukte en stress tijdens de verhuizing van hun dierbare. Stress kan bijvoorbeeld veroorzaakt worden wanneer de organisatie onduidelijk is over de verhuizing of door de hoeveelheid taken die een familie op zich neemt. Zoals het inpakken van spullen. Maar deze stress kan dus ook voortkomen uit zorgen over de impact van de verhuizing op de bewoner.”
“Een verhuizing is best complex: er moet rekening worden gehouden met belangen van verschillende partijen, zoals: managers, zorgprofessionals, familieleden en bewoners. Om het verhuisproces zo goed mogelijk te doorlopen is het van belang dat deze partijen goed naar elkaar luisteren. Een naaste kan hierin een belangrijke rol spelen door te zorgen voor het welzijn van de bewoner en daarvoor op te komen. Familieleden en mantelzorgers staan het dichtst bij de bewoners, waardoor zij hun welzijn het beste kunnen bewaken.”
“Het leek mij een interessant project omdat ik zelf al een aantal interne verhuizingen van ouderen heb meegemaakt: als oud-medewerker in de huishoudelijke hulp in de ouderenpsychiatrie én als kleindochter van een chronisch zieke oma in een verpleeghuis. Door deze ervaringen weet ik hoeveel impact verhuizingen kunnen hebben op bewoners. En, als kleindochter, dus ook op hun naasten.”
“Ik heb bewust gekozen voor een stage bij het UNO-UMCG, omdat ik in dit project mee mocht werken aan een groter, lopend onderzoek binnen de ouderenzorg. Ik kreeg de kans om met mijn stagebegeleider mee te gaan naar het verpleeghuis. Hierdoor kon ik twee van haar interviews bijwonen in een verpleeghuis: een interview met een verpleeghuisbewoner en een zorgmedewerker. Het is voor mij leuk en leerzaam geweest om te zien hoe zij de interviews als onderzoeker aanpakt."
“Absoluut! Ik werk nu aan mijn masterscriptie met als onderwerp de betekenis van het ‘thuisgevoel’ binnen de verhuizingen in het verpleeghuis. Want, wat betekent het voor verpleeghuisbewoners om zich thuis te voelen, en hoe spelen naasten een rol in het creëren en behouden van dit gevoel?
Verder blijf ik nog betrokken bij het lopende onderzoek over de impact van verhuizingen op naasten van verpleeghuisbewoners. Samen met mijn begeleiders gaan we de bevindingen uit mijn stageopdracht uitwerken tot een populair of wetenschappelijk artikel, met het doel om het te publiceren.”
Lees hier meer over het onderzoek RELOCARE (impact van verhuizen).