Tijdens de Vraag-Maar-Raak-sessie over de Wetenschap- en onderzoekscommissie (WOC) in april kwam er een groot aantal vragen aan bod. Die gingen over het inrichten, maar vooral ook het voortzetten van de WOC. Begeleid door adviseurs Riejanne Slaghuis en Henriëtte van der Kloet gingen de deelnemers met elkaar in gesprek.
Bij Joan Slagter, geriatrisch fysiotherapeut bij Icare, is de WOC pas opgericht en nog in de opstartfase. De commissie moet nog meer vorm krijgen, maar dit gaat niet vanzelf: “Welke kant willen we op?”
Richard van der Pluijm, directeur Extramurale Zorg- en Dienstverlening bij Zorggroep Drenthe, herkent want Joan zegt. Bij zijn organisatie zijn ze klein gestart, maar nu groeiend. Sinds kort is er ook een specialist ouderenzorg toegetreden tot de commissie. Ze zoeken nog naar een kwaliteits- of wijkverpleegkundige.
Een volgende stap is aansluiting vinden bij een themagroep van het UNO-UMCG. “Maar,” zegt Richard, “we sluiten niet alleen aan om kennis op te halen. We willen ook iets brengen. Er moet sprake zijn van wederkerigheid. Tegelijk blijkt het lastig om in de waan van de dag oprecht tijd te vinden om er met elkaar goed voor te gaan zitten. De wil is er wel.”
Zijn advies aan Joan: “Doorpakken!”
Bij zorgorganisatie Meander zijn ze nu een klein jaar bezig met de WOC, of eigenlijk MOC: Meander Onderzoek-commissie. Kirsten Lamberts, klinisch psycholoog bij Meander, legt uit dat de MOC eerst vooral bezig is geweest met inventariseren: welke stagiaires zijn er en wat doen ze? Verder is er, om de MOC een positieve kickstart te geven, een symposium georganiseerd met behulp van het UNO-UMCG. Het symposium is binnen de organisatie heel positief ontvangen: “En dit positieve gevoel willen we nu vasthouden, want het symposium was maar één project. Met het symposium hebben we de boel goed opgeschud. Mensen weten ons te vinden en er komen veel vragen binnen, maar hoe gaan we verder? Wat gaan we hierna doen?”
Richard vertelt dat de focus binnen zijn onderzoekscommissie ligt op onderzoeken die al lopen: “Binnen onze organisatie leiden we veel studenten op en iedereen doet onderzoek, van mbo tot hbo. Veel van deze kleinere onderzoeken verdwijnen in de la. Zonde. Binnen onze commissie willen we kijken of we deze onderzoeken zelf kunnen toepassen in de directe zorg.”
Bij Noorderbreedte maakt Gea van Dijk, onderzoeker en associate lector kwaliteit en zorgorganisatie, al langere tijd deel uit van de onderzoekscommissie. Voor hun WOC heeft het geholpen om duidelijke kaders neer te zetten. Onderzoek is volgens haar verweven met verschillende thema’s zoals opleiden, beleid maar ook kwaliteit en innovatie. De WOC bij Noorderbreedte is niet direct aan deze thema’s gekoppeld: “En dit willen we ook graag zo houden! Er is zeker wel een link, maar het is de kunst om enerzijds te verbinden en het tegelijk ook bij de ander te laten.” Is de WOC verantwoordelijk voor de daadwerkelijke implementatie van onderzoeksresultaten? Gea: “Eigenlijk niet, maar je kunt als WOC wel ondersteuning bieden en invloed uitoefenen. Dat geldt ook voor innovaties. Hiermee creëer je steeds een klein netwerk binnen de eigen organisatie.”
“Binnen Noorderboog gaan wij eerst verder nadenken over die kaders voordat we verder gaan,” zegt Wanda Rietkerk, specialist ouderenzorg. “We zoeken eigenaarschap en daarbij komen er vragen binnen die niet alleen over onderzoek gaan, maar ook over beleid. Die moeten we niet door elkaar halen. Het is van belang om nu eerst het gesprek met elkaar aan te gaan, ook met de raad van bestuur: hoe zien wij de rol van de WOC binnen onze organisatie? We gaan er de tijd voor nemen om dit gesprek op gang te brengen.”
Katy van Hasselt, netwerkmanager van het UNO-UMCG, vertelt dat de WOC ook onder de aandacht is van het UNO-UMCG Cliëntenpanel. Tijdens de laatste bijeenkomst van het panel kwam daar de vraag naar voren of er cliëntvertegenwoordiging is of dat er een visie op clientvertegenwoordiging is binnen de WOC’s.
“Bij Noorderbreedte hebben wij die wel,” zegt Gea. “Wij vinden dit écht belangrijk. Bovendien is het relatief eenvoudig om iemand van de cliëntenraad te vragen.” Bij Meander is er nog geen cliëntlid toegetreden tot de commissie, maar staat dit wel hoog op het verlanglijstje. Kirsten legt uit dat bij steeds meer onderzoeksaanvragen de eis wordt gesteld om de visie van de cliënt mee te nemen. Gea: “Eigenlijk kun je het in deze tijd niet meer maken om géén cliëntlid toe te laten treden.”
“Mooi!”, sluit Katy lachend af, “Dan voegen wij dit als advies toe aan de handleiding van het UNO-UMCG voor het inrichten van een WOC!”
Ook aan de slag met een Wetenschaps- en onderzoekscommissie? Hier vind je de Toolbox met meer informatie en documenten om je te helpen bij het op- en voortzetten van een WOC.
Het UNO-UMCG organiseert voor verschillende implementatietrajecten VRAAG-MAAR-RAAK-sessies. Doel van de bijeenkomsten is om van en met elkaar te leren. In een laagdrempelige sessie van een uur kunnen zorgprofessionals onder begeleiding van implementatieadviseurs elkaar over één thema vragen stellen en ervaringen uitwisselen. Motto van de VRAAG-MAAR-RAAK-sessies is: Implementeren doe je niet alleen, samen kennis en ervaringen delen is effectiever en bovendien veel leuker!
Lees meer over de VRAAG-MAAR-RAAK-sessies.