Deze nieuwe techniek waarbij we een lichtgevend stofje koppelen aan een medicijn helpt ons beter te begrijpen hoe medicijnen werken en hoe ze zich in het lichaam verplaatsen. Zo krijgen we hopelijk ook inzicht in welk medicijn het beste werkt voor elke individuele IBD patiënt.
MDL-arts Wouter Nagengast en IBD-arts Gerard Dijkstra van het UMCG, onderzochten samen met arts-onderzoekers Ruben Gabriëls en Anne van der Waaij de nieuwe techniek, “fluorescentie endoscopie”.
Voor dit onderzoek koppelden zij fluorescente (lichtgevende) stof aan vedolizumab. Dit is een medicijn dat veel bij IBD wordt voorgeschreven. De patiënten die hebben deelgenomen aan het onderzoek kregen dit middel in een hele lage dosis via het infuus toegediend. Omdat de dosis vedolizumab zo laag was werkte het niet als medicijn, maar kon het wel worden onderzocht in de darm.
De onderzoekers lieten het fluorescente medicijn tijdens de endoscopie namelijk oplichten met een speciale camera. Zo konden zij zien waar vedolizumab in de darm terecht kwam en waar het dus werkzaam was. Van de plekken in de darm waar het medicijn oplichtte namen de onderzoekers biopten (stukjes weefsel) af. Die bekeken ze onder een speciale fluorescentie microscoop om te zien welke cellen werden gebonden door het medicijn. Door meer te leren over de precieze werking zou in de toekomst de effecten van het medicijn beter te voorspellen zijn voor de individuele IBD-patënt.
Dit eerste onderzoek bewijst dat deze techniek met fluorescentie endoscopie werkt. Daarom doet de onderzoeksgroep nu vervolgonderzoek met fluorescent adalimumab, fluorescent risankizumab en fluorescent ustekinumab. Dit zijn andere medicijnen die ook gebruikt worden om IBD te behandelen. Een volgende stap kan zijn om de verschillende fluorescente medicijnen te combineren in één onderzoek en dus ook in één IBD patiënt. Door dan te bekijken welk medicijn het meest oplicht kunnen we straks mogelijk voorspellen welk medicijn het beste werkt voor elke individuele IBD patiënt.