Heidi (56) en Elke (63) hebben allebei last van chronische pijn. De pijn werd zo erg, dat ze niet meer konden lopen. De hond uitlaten, dansen, fietsen en sporten; het was allemaal niet meer mogelijk. Tot ze een behandeling neuromodulatie kregen en hun leven weer konden oppakken.
Elke kreeg ongeveer 4 jaar geleden last van haar voeten bij het uitlaten van haar hond. Het begon met kleine pijntjes. 'Het voelde alsof er iets in mijn schoenen zat. Maar als ik keek, zat er niks in.'De pijn werd zo erg, dat lopen niet meer mogelijk was. Ze had een scootmobiel nodig om boodschappen te doen. 'Ik kon niet meer dan 500 meter lopen.'
Ook bij Heidi was de pijn zo erg, dat ze niet meer kon lopen. Ze had uitval van haar rechterbeen en onderrug. In de ochtend had ze pijnstillers nodig voordat ze iets kon doen. 'Het is net een enorme schaafwond. Je kunt geen stap meer zetten van de pijn. Om de zoveel stappen moet je een pauze nemen. Je kunt gewoon niet meer bewegen.'
Via de huisarts kwam Elke bij een neuroloog terecht. Die stelde de diagnose polyneuropathie. 'Ik dacht; ik ben vast de enige, maar het bleek dat heel veel mensen neuropathie hebben.' Ze kreeg verschillende medicijnen. Die hielpen allemaal niet, de pijn bleef. 'Op een gegeven moment was de pijn zo erg, dat het voor mij niet meer hoefde', vertelt Elke.
Heidi werd door haar huisarts doorverwezen naar een fysiotherapeut. Ze kreeg verschillende behandelingen; meerdere injecties met cortisone en dry needling. Dit hielp allemaal niet. Ze werd naar een ziekenhuis verwezen voor een scan en kreeg te horen dat ze een hernia had. Ze werd geopereerd, maar de pijn en de klachten bleven. Bij een tweede MRI-scan zagen ze nog een hernia. Heidi: 'Ik ben in drie maanden tijd, twee keer geopereerd. Maar toen de hernia weg was, bleef ik zenuwpijn houden.'
(Dit is Heidie, op de foto boven aan de pagina zie je Elke)
Allebei werden ze doorverwezen naar het UMCG Pijncentrum. Hier kregen ze eerst medicijnen, maar die hielpen niet. Als laatste redmiddel kregen ze de behandeling neuromodulatie aangeboden. Bij deze operatie plaatst de arts een electrode bij het ruggenmerg. Via deze elektroden gaan er stroompjes naar het ruggenmerg waardoor je de pijn minder erg ervaart. 'Ik verheugde mij erop’, vertelt Heidi. ‘Want je bent op een gegeven moment zo ver dat het je niet kan schelen. Je wilt gewoon van die pijn af. Het kan altijd beter, het zal nooit minder worden.'
Ook Elke heeft deze kans met beide handen gegrepen. 'Het leven dat ik had, wilde ik gewoon niet meer.' Ze had ook voor het eerst het gevoel dat ze serieus genomen werd.
Van niet meer lopen van de pijn, naar weer een actief leven. Voor Heidi en Elke is het weer mogelijk. Heidi werkt nu in de thuiszorg. De pijn is er nog steeds, maar het is dragelijk geworden door de neuromodulator. 'De laatste paar weken gaat het goed. En krijg ik last van pijn, dan zet ik het kastje wat hoger. Neuromodulatie heeft mijn waarde van het leven verbeterd, 100%!'
Ook Elke, haar dochter noemt haar nu Robocop, is druk met van alles bezig. Ze heeft weer een hondje en loopt daar nu elke dag twee keer een uurtje mee. Daarnaast helpt ze als vrijwilliger elke woensdagochtend in een verzorgingstehuis. 'Leuk en dankbaar werk en ik heb er weer sociale contacten door. Neuromodulatie heeft voor mij fantastisch uitgepakt!'
Lees meer over Neuromodulatie