Soms is het nodig om een bevalling op te wekken. Vaak is dat omdat we denken dat de baby het buiten de baarmoeder beter heeft. Of omdat het met de moeder niet goed gaat.
Het opwekken van een bevalling noemen we ook wel 'inleiden'. Voor het inleiden zijn verschillende redenen:
Vóór het inleiden van een bevalling doen we eerst een inwendig onderzoek. Een inleiding kan namelijk alleen als de baarmoedermond al een beetje open en verweekt is. Dat noemen we ook wel 'rijp'. Dit onderzoek doen we meestal op de polikliniek. Je krijgt dan ook uitgebreide informatie over hoe een inleiding werkt. En je krijgt meteen een afspraak voor de inleiding in dezelfde week.
Als de baarmoedermond nog niet klaar is voor de bevalling, word je opgenomen in het ziekenhuis. Soms dezelfde dag nog, andere keren de volgende dag.
Voor de bevalling moet de baarmoedermond “rijp” worden. Dat doen we met 'primen', de Engelse term voor voorbereiden. Daar zijn verschillende manieren voor:
Na het rijp maken van de baarmoedermond kun je wat bloedverlies krijgen. Je hoeft je daar geen zorgen over te maken. Ook kun je harde buiken krijgen. Dit zijn meestal nog geen weeën.
Op de dag van de inleiding bel je ’s ochtends vroeg met de verloskamers om te vragen of er plek is. Als dat zo is, kom je om 6.30 uur ’s ochtends op de afdeling. Het telefoonnummer van de verloskamers staat op het contactkaartje.
Voor het inleiden van de bevalling ga je naar het Verloscentrum.
We maken eerst een CTG om de conditie van de baby te controleren. Om de weeën op gang te brengen, krijg je een infuus. Je krijgt daarvoor een naaldje in een bloedvat van je hand of onderarm, daaraan zit een dun slangetje. De naald gaat er dan uit en het slangetje blijft achter. Via een infuuspomp krijg je steeds een beetje meer medicijnen (oxytocine). Geleidelijk aan beginnen dan de weeën. Je krijgt medicijnen tot je genoeg sterke weeën hebt. Ongeveer een uur na de geboorte van de placenta verwijdert de verpleegkundige het infuus.
Na het plaatsen van het infuus doen we een inwendig onderzoek. Dat noemen we toucheren. Je ligt op een verlosbed, soms met je benen in de beensteunen. Met een krasje breekt de arts de vliezen. Dat gebeurt met een soort haaknaald met een scherp puntje. Dit is nodig om de weeën op te wekken. Als de vliezen breken, voel je warm vruchtwater via de vagina naar buiten stromen.
Tijdens de inleiding controleren we steeds hoe het gaat met de baby. We meten de harttonen met een uitwendige CTG, je krijgt daarvoor banden om je buik. Inwendig kan ook, via een draadje (schedelelektrode) die we vastmaken op het hoofd van de baby. Een tweede knop op de buik meet de weeën. Je kunt met het CTG onder de douche, in bad of rondlopen.
Ontsluitingsweeën zijn regelmatig, pijnlijk en zorgen dat je steeds meer ontsluiting krijgt. Zodra je genoeg ontsluiting hebt, kun je bevallen.
De meeste bevallingen die worden ingeleid verlopen zonder problemen. Wat voor kan komen is:
De meeste bevallingen die worden ingeleid verlopen zonder problemen. Wat voor kan komen is:
Een andere mogelijkheid om de bevalling zonder inleiding op gang te brengen is “strippen”. De verloskundige of gynaecoloog maakt dan met de vingers tijdens het toucher de baarmoedermond los van de vliezen. Dit kan onaangenaam voelen en gepaard gaan met bloederig slijmverlies. Bij een onrijpe baarmoedermond heeft het strippen weinig zin. De kans dat de bevalling daarna spontaan begint is klein.
Je kunt vragen bespreken tijdens de afspraak op de polikliniek. Je kunt ons ook bellen tijdens het verloskundig spreekuur van maandag tot en met vrijdag, tussen 15.00 en 16.00 uur.