Soms gebeurt het dat je zo ziek bent, dat je in het ziekenhuis gaat overlijden. We maken dan van de ziekenhuiskamer een huiselijke kamer. ‘Er kwam een medewerker langs met een karretje vol spullen’, vertelt Marie van wie de man in het UMCG overleed. ‘Stoeltjes, schemerlampjes, kussentjes, zelfs glazen en kopjes. Frans vond het allemaal mooi en heel erg lief.’
Het was razendsnel gegaan. Een jaar nadat Frans de diagnose longkanker kreeg, ging het plotseling heel erg mis. ‘De medicijnen deden hun werk niet meer’, vertelt zijn vrouw Marie. ‘Hij leed helse pijnen. Met de ambulance werd hij naar het UMCG gebracht. Daar bleek dat er een ruggenwervel was aangetast door uitzaaiingen. Dat veroorzaakte die vreselijke pijn.’
Op een gegeven moment werd duidelijk dat Frans in het UMCG zou komen te overlijden. ‘Hij kon het niet meer aan om naar huis te worden vervoerd. Dat zou onmenselijk zijn geweest’, vertelt Marie. ‘Hij voelde zich bovendien veilig in het ziekenhuis.’
In overleg met Frans en Marie werd de ziekenhuiskamer meer als een huiskamer ingericht. Daar hebben we een speciale hospice care unit voor. ‘Er kwam een medewerker langs met een karretje vol met spullen’, vertelt Marie. ‘Stoeltjes, schemerlampjes, kussentjes, zelfs glazen en kopjes. Frans vond het allemaal mooi en heel erg lief.’
Zelf nam Marie nog een paar mooie doeken van thuis mee en een vriendin bracht sfeervolle verlichting. ‘Met de andere spullen voelde de ziekenhuiskamer veel huiselijker aan. Voor ons, de mensen om Frans heen, was dat heel fijn. En Frans vond het fijn dat wij het fijn vonden’, vertelt Marie.
Verpleegkundigen Arda en Michelle gebruiken de mobiele hospice unit regelmatig. ‘We doen dat natuurlijk altijd in overleg met de familie. Die bepaalt wat ze wel en niet willen gebruiken’, zegt Arda.
‘Je zorgt in zo'n periode ook voor de familie’, legt Michelle uit. ‘Dat wil je zo goed mogelijk doen, want het kan maar één keer. Je kijkt extra om naar de familie zodat die goed afscheid kan nemen. Zoiets simpels als bijvoorbeeld een waterkoker en een koffieapparaat op de kamer kan al heel fijn zijn.’ ‘En een mooi gordijn om de bedbalk mee af te schermen en een schemerlampje kunnen ook veel doen’, weet Arda.
Ze vinden het heel mooi om samen met collega’s deze zorg te kunnen bieden. ‘Als team hebben we ook veel aan elkaar. Want het went nooit als iemand komt te overlijden’, vertelt Arda.
Frans overleed op een zondagmiddag. Zijn familie was daarbij. ‘Afscheid moeten nemen van iemand die je zo dierbaar is, dat is een onmogelijke opgave’, zegt Marie. ‘Toch klopte alles. De sfeer van de kamer, de zorg van het verplegend personeel en de artsen; die ben ik allemaal vreselijk dankbaar. Ze hebben geholpen om zoiets afschuwelijks zo vloeiend mogelijk te laten verlopen.’