Het UMCG als plek waar iedereen zichzelf kan zijn, gezien en gehoord wordt. Dat gaat zomaar niet, dat weten we, zo zit 'de mens’ van nature niet in elkaar. Daarvoor moet je echt eerst je eigen onbewuste vooroordelen leren (her-)kennen. Daarom werken we met een werkgroep, ambassadeurs, scholing en training aan een diverse en inclusieve organisatie.
Het is belangrijk om dwars door je eigen onbewuste vooroordelen heen, oog voor mensen te ontwikkelen, zegt gynaecoloog Alec Malmberg. Hij is lid van de UMCG-werkgroep Diversiteit en Inclusiviteit.'We staan in het UMCG voor hoogkwalitatieve zorg, onderwijs en onderzoek. Als je die wilt blijven leveren, moet je investeren in diversiteit.’
Om de visie ‘Zie de mens van het UMCG concreet te maken, zette Alec zich al in. Maar hij merkte: ‘Daar kom je niet mee vooruit als je diversiteit en inclusiviteit niet meeneemt. Want in jouw eigen perspectief zit een bias, een onbewust en vaak ook onbedoeld vooroordeel.’Hij geeft graag het voorbeeld van The Voice of Holland. ‘Je hoort daar eerst alleen hoe iemand zingt. Je ziet geen kleur, je ziet niet of iemand dik of dun is... Het uitvlakken van onbewuste vooroordelen is ook in sollicitatieprocedures belangrijk.’
In het UMCG worden medewerkers, vooral leidinggevenden en medewerkers die sollicitaties begeleiden, daarom getraind in diversiteit en inclusiviteit. ‘Als ik kijk naar de artsen in opleiding die wij nu aannemen, zie je dat ze steeds minder op elkaar lijken.’
‘Iedereen in het UMCG brengt een eigen perspectief mee. Die perspectieven moet je bij elkaar brengen. Zo komen de vooroordelen van iedereen boven water en kunnen we elkaar aanvullen’, zegt Alec. ‘Dat is belangrijk om een veilige plek te zijn waar iedereen in staat is om bijvoorbeeld hoogwaardige zorg te leveren.’
Hij spreekt uit eigen ervaring. ‘Het stuk kleur heb ik lang naast me neergelegd. Ik dacht, ik heb gestudeerd en alles goed voor elkaar, dat speelt toch niet meer? Maar onbewust en onbedoeld gebeuren er wel dingen. Ik merkte dat toen ik in mijn eigen vakgroep een voordracht over diversiteit gaf. Ik hoorde ervaringen en dacht, ik pas mijn gedrag en kleding ook aan om commentaar uit de weg te gaan. Als ik zakelijk gekleed of met de witte jas in het ziekenhuis loop, merk ik dat mensen mij eerder zien en groeten, dan wanneer ik bijvoorbeeld een trui draag.’;
Een van de dingen die hem bij bleef uit de training ‘Onbewuste vooroordelen’ is het voorbeeld van voetballers. Voetballers van kleur krijgen veel vaker commentaar als: ‘krachtige bal’ of ‘wat een snelheid!’, witte voetballers horen eerder ‘wat een slimme pass’. 'Als je tegen dat soort vooroordelen in je werk of opleiding aan loopt, moet het bespreekbaar zijn. Zegt iemand dat een opmerking niet vervelend bedoeld is, dan moet jij kunnen zeggen: Zo komt het bij mij binnen, wil je dat van mij aannemen? Als die ruimte er niet is, is er geen inclusiviteit. Je voelt je dan buitengesloten en wordt steeds stiller’.
‘Daarom is scholing en training zo belangrijk, we moeten onszelf blijven ontwikkelen,’zegt Alec. Ook voor onze patiënten. 'Ik moet me als arts bewust zijn van alle factoren die patiënten meenemen in de spreekkamer. Pas dan kan ik ze goed begeleiden en zien patiënten mij ook. En horen ze wat ik vanuit mijn expertise adviseer. Alleen een patiënt die zich gehoord en gezien weet, kan samen met jou goed beslissen over een passende behandeling.’