Ze begonnen een oppasservice, maakten een website voor het werven van vrijwilligers, en hielpen zelf mee in de zorg. Onze studenten lieten zich tijdens de coronacrisis van hun beste kant zien. Toen hun onderwijs noodgedwongen werd stopgezet, staken ze de handen uit de mouwen om te helpen de zorg draaiend te houden.
Vanwege het coronavirus gingen scholen dicht en ook de kinderopvang werd gesloten. Vier studenten kwamen op het idee om een oppasservice te beginnen. Speciaal voor de zorgverleners van het UMCG en Martini Ziekenhuis die onmisbaar waren. Ze lanceerden de website oppassistentgroningen.nl en al snel stroomden de aanmeldingen binnen. Zo’n 250 studenten boden aan om op te passen en hielpen meer dan 100 gezinnen uit de brand.
Met hun website covidvrijwilliger.nl hebben Freek, Lotte, Nicole, Erzsi en Maaike ervoor gezorgd dat honderden studenten zorginstellingen te hulp schoten tijdens de coronacrisis. Ruim 800 UMCG-studenten, van eerstejaars tot net afgestudeerde basisartsen, werkten als vrijwilliger in zorginstellingen in Groningen, Friesland, Drenthe en Overijssel. ‘Het is geweldig dat zoveel studenten de samenleving een warm hart toedragen en zich in tijden van nood inzetten voor mensen in nood’, vond ook de jury van het Groninger Universiteitsfonds (GUF). De studenten kregen daarom een GUF-100 prijs. Welverdiend!
Honderden studenten boden zich aan als vrijwilliger en hielpen noordelijke verpleeghuizen, verzorgingshuizen en thuiszorginstellingen.
Zo was Emma Vos, tweedejaars geneeskunde, zeer gemotiveerd om als COVID-vrijwilliger bij Zorggroep Meander in Oost-Groningen aan het werk te gaan. Veel bewoners hadden er COVID en veel personeel was positief getest of zat in quarantaine. ‘Ik wilde in deze pandemie niet afwachten tot ik klaar was met mijn studie. Ik heb voor de zorg gekozen en hielp graag mee. ‘s Ochtends maakte ik mensen wakker, hielp ze met wassen en aankleden en ik maakte hun ontbijt klaar. Vaak maakte ik ook een boodschappenlijstje voor het winkeltje beneden dat bij de bewoners bezorgt en ik zorgde voor koffie en thee.’
Roselies Straatman hielp in de thuiszorg bij Icare. Ze had net haar bachelor geneeskunde afgerond en wachtte op haar coschappen. ’Er lagen mensen in het ziekenhuis die niet naar huis konden omdat de druk op de thuiszorg te hoog was. Ik wilde daarom graag mijn steentje bijdragen.’ Ze fietste door de stad en hielp mensen die thuiszorg van Icare kregen.