Bij een LEO procedure wordt tijdens een kijkoperatie in de grootste eierstok een aantal oppervlakkige kleine gaatjes gebrand. Hierdoor verandert de aanmaak van de hormonen in de eierstok.
Dit kan leiden tot spontane eisprongen (ovulaties) in de maanden daarna. Deze operatie vindt plaats onder narcose.
Vrouwen komen in aanmerking voor deze ingreep als zij niet hebben gereageerd op clomifeen citraat ondanks de maximale dosering van 150 mg. Ook bij moeizame behandelingen met injecties (gonadotrofines) om de eisprongen op te wekken, of als de behandeling moet stoppen in verband met te veel eiblaasgroei kan uw behandelend arts voorstellen om een LEO procedure te ondergaan.
Ongeveer de helft van de vrouwen krijgt een spontane cyclus na de operatie en kan dan een spontane zwangerschap nastreven. Als de spontane cyclus uitblijft kan opnieuw gestart worden met clomifeencitraat en gonadotrofines, waarbij vrouwen meestal beter reageren op de medicatie.
Uit onderzoek blijkt dat 10 jaar na het ondergaan van een LEO procedure vrouwen gemiddeld meer kinderen hebben dan de vrouwen die de eiblaasgroei met behulp van injecties hebben opgewekt. Daarnaast is er geen sprake van lange termijn schade aan de eierstokken of een vervroegde overgang.
Nadelen van de LEO procedure ten opzichte van een behandeling met gonadotrofines zijn dat u een operatie moet ondergaan. Bij een kijkoperatie is er altijd sprake van het narcoserisico en het risico van schade aan andere organen (blaas, darm en bloedvaten). Bij spontaan cyclusherstel is niet te voorspellen na hoeveel maanden een spontane cyclus optreedt.
Voor informatie over de voorbereiding, de ingreep en het herstel na de operatie verwijzen we u naar onderstaande informatie.